Το λιμάνι του Λεχαίου ήταν το δυτικό λιμάνι της Κορίνθου και εξυπηρετούσε την επικοινωνία με τη Δύση. Απείχε 2 στάδια από την πόλη και συνδεόταν μαζί της με τα Μακρά τείχη. Ο φυσικός όρμος στην περιοχή Λεχαίου χρησιμοποιήθηκε σαν λιμάνι από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι την ύστερη αρχαιότητα. Το λιμάνι ήταν διπλό: είχε ένα τεχνητά διαμορφωμένο εσωτερικό λιμάνι και ένα εξωτερικό με δύο λιμενοβραχίονες. Το εσωτερικό λιμάνι είχε κρηπίδωμα, και συνδεόταν με τη θάλασσα. Στις δύο πλευρές της εισόδου υπάρχουν δύο αμμόλοφος που προέκυψαν από τις συνεχείς εκβαθύνσεις του εσωτερικού Λιμανιού. Κατά τις αρχαίες πηγές στο λιμάνι υπήρχε ναός και άγαλμα του Ποσειδώνα, ιερό της Αφροδίτης, νεώσοικοι και άλλες λιμενικές εγκαταστάσεις. Οι δύο κύριες κατασκευαστικές φάσεις του λιμανιού ήταν στην αρχαϊκή εποχή (6ος π.Χ. αι.) και στη ρωμαϊκή (1ος μ.Χ. αι.). Τη σημασία του λιμανιού και στα πρωτοχριστιανικά χρόνια δηλώνει η μεγαλύτερη στον ελλαδικό χώρο παλαιοχριστιανική βασιλική, που κτίστηκε περί τα τέλη του 5ου μ.Χ. αι. κοντά στην ακτή.